Како ќе се греееме во зима и како ќе се ладиме на лето во просториите во кои престојуваме ? !

Енергетски ефикасното градење на нови објекти како и санација на постоечките згради со зголемувањето на цената на енергенсите постојано е актуелна тема. Греењето и ладењето на објектот од овој аспект без ралика на неговата големина и намена игра многу важна улога.

НО, Каков тип на греење ни е потребен, за да добиеме топлина која ќе биде пријатна и економична? Како истиот систем да го искористиме и за ладење летно време?

За да можеме правилно да одговориме на погоре поставените прашања треба најпрво да ги објасниме различните видови на греење. Притоа под различни видови на греење не се мисли на изворот на енергија туку на начинот на пренесување на топлина во просторот кој сакаме да го грееме. Без разлика на изборот на видливи или невидливи грејни тела, во грејната техника постојат два основни начина за пренесување на топлина (греење) и тоа:

• по пат на конвекција (загревање на воздухот кој понатаму треба да ја пренесе топлината)
• по пат на топлинско зрачење (директно греење)

Основната разлика помеѓу двата начина на греење е распределбата на топлина низ воздушните слоеви во греениот простор што битно влијае на крајниот ефект и чувство на загреаност и удобност.

Идеалната распределба ни ја опишува распределбата на температура во просторот која природно и медицински на најдобар начин ги задоволува потребите на човековиот организам. За правилно функционирање на организмот потребно е нозете да бидат на повисока температура од 20оЦ, појасот на 20оЦ, додека главата на пониска температура од 20оЦ.Системите кои греат по пат на конвекција го прават токму спротивното. Тие го загреваат воздухот во просторијата и тоа почнувајки од горните слоеви па надолу.

Како краен ефект главата и дишните органи се изложени на повисока температура од 20ОЦ додека нозете остануваат ладни и тоа на температура не повисока од 16оЦ. Јасно е дека чувството на загреаност е само привидно. Како класичен претставник на оваа група системи е радијаторското греење. Во оваа група понатаму спаѓаат и: фенкојлерите, каналните и сплит системи, термо печките, разните греалки, фенови и сл. Со еден збор се што грее воздух.

Класичен претставник на системите кои греат по пат на зрачење е подното или површинско  греење. Овој вид на греење ја загрева на ниска температура целата површина на подот која понатаму директно ги загрева/зрачи телата во греениот простор. Температурната распределба во просторијата во услови на загревање со подно греење е најблиска до идеалната. Нозете (нашите природни топлотни сензори) се пријатно загреани додека воздухот во погорните слоеви не е оптеретен со висока температура. “Топли нозе – бистра глава“. Ова овозможува целосно пријатно и медицински оправдано чувство на престој во просторијата.

Подното греење ја загрева рамномерно целата површина на подот и тоа на незначително повисока температура од онаа што е предвидена за просторијата. Температурата на воздухот е еднаква во сите делови од просторијата и не постојат услови за движење на воздухот и прашината. Ова е од особена важност за луѓето подложни на алергија од прашина.

Нискотемпературниот режим на работа на подното греење овозможува да воздухот остане подолго време свеж со што потребата за вентилација (луфтирање) се намалува за 2 до 3 пати. Удобноста е загарантирана 24 часа, како во просторот за престој така и во спалната соба. Фреските на ѕидовите во културно-историските споменици како и изложените дела во музеите кои не смеат да бидат изложени на воздушни бранови со променлива температура и влажност не губат од својата вредност односно не стареат.